προΐστημι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Ενεργητική φωνή	Μέση-Παθητική φωνή
Ενεστώτας	προΐστημι	προΐσταμαι
Παρατατικός	προΐστην	προϊστάμην
Μέλλοντας	προστήσω	προστήσομαι
Αόριστος	προέστησα	προεστησάμην/προέστην/προεστάθην
Παρακείμενος	προστήσας ἔχω	προέστηκα
Υπερσυντέλικος	προστήσας εἶχον	προειστήκειν
Συντελ.Μέλλ.	προεστήξω	προεστήξομαι

Ετυμολογία

προΐστημι < πρό + ἵστημι < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *stísteh₂- < *steh₂-

Ρήμα

προΐστημι (παθητική φωνή: προΐσταμαι)

1. στήνω μπροστά, βάζω μπροστά, ενώπιον
2. κάνω κάποιον επικεφαλής, αρχηγό
3. παρουσιάζω δημόσια, φανερώνω
4. είμαι επικεφαλής κόμματος
5. επιλέγω κάποιον ως αρχηγό
6. προφασίζομαι
7. προτιμώ
8. ιδρύω κάτι πριν από κάτι άλλο
9. φρουρώ, υπερασπίζομαι, υποστηρίζω, προστατεύω
10. παθητική φωνή: προΐσταμαι
    1. διοικώ
    2. είμαι ανώτερος, υπερτερώ
    3. προσέρχομαι, πλησιάζω
    4. στέκομαι μπροστά σε κάποιον
    5. στέκομαι μπροστά σε κάποιον ως ικέτης
    6. εκπορνεύομαι

Εκφράσεις

• προΐστημι φόνου: προετοιμάζω φόνο
• προΐστημι τῆς ἐναντίας γνώμης: εκπροσωπώ όσους υποστηρίζουν τα αντίθετα

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη ἵστημι

Κλίση

    προΐστημι

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προΐστημι προϊστῶ προϊσταίην - σύ προΐστης προϊστῇς προϊσταίης προΐστη οὗτος προΐστησι προϊστῇ προϊσταίη προϊστάτω ἡμεῖς προΐσταμεν προϊστῶμεν προϊσταίημεν/προϊσταῖμεν - ὑμεῖς προΐστατε προϊστῆτε προϊσταίητε/προϊσταῖτε προΐστατε οὗτοι προϊστᾶσι(ν) προϊστῶσι(ν) προϊσταίησαν/προϊσταῖεν προϊστάντων / προϊστάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προϊστάναι προϊστάς (γεν. προϊστάντος) προϊστᾶσα προϊστάν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προΐστην - - - σύ προΐστης - - - οὖτος προΐστη - - - ἡμεῖς προΐσταμεν - - - ὑμεῖς προΐστατε - - - οὗτοι προΐστασαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προστήσω - προστήσοιμι - σύ προστήσεις - προστήσοις - οὗτος προστήσει - προστήσοι - ἡμεῖς προστήσομεν - προστήσοιμεν - ὑμεῖς προστήσετε - προστήσοιτε - οὗτοι προστήσουσι(ν) - προστήσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προστήσειν προστήσων προστήσουσα προστῆσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ προέστησα προστήσω προστήσαιμι - σύ προέστησας προστήσῃς προστήσαις / προστήσειας πρόστησον οὗτος προέστησε προστήσῃ προστήσαι / προστήσειεν προστησάτω ἡμεῖς προεστήσαμεν προστήσωμεν προστήσαιμεν - ὑμεῖς προεστήσατε προστήσητε προστήσαιτε προστήσατε οὗτοι προέστησαν προστήσωσι(ν) προστήσαιεν / προστήσειαν προστησάντων / προστησάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή προστῆσαι προστήσας προστήσασα προστῆσαν