φανερώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φανερώνω < (ελληνιστική κοινή) φανερόω, -ῶ < φανερός

Προφορά

τυπογραφικός συλλαβισμός : φα‐νε‐ρώ‐νω

Ρήμα

φανερώνω, πρτ.: φανέρωνα, στ.μέλλ.: θα φανερώσω, αόρ.: φανέρωσα, παθ.φωνή: φανερώνομαι, μτχ.π.π.: φανερωμένος

κάνω κάτι φανερό, αποκαλύπτω, δείχνω
Η σχολάρχαινα πιστεύει πως θα ’χει στο νου του κάνα σκέδιο και δε θέλει να το φανερώσει.
Κωσταντίνος Χατζόπουλος, Ο Πύργος του Ακροπόταμου.

Συγγενικά

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	φανερώνω	φανέρωνα	θα φανερώνω	να φανερώνω		φανερώνοντας
β' ενικ.	φανερώνεις	φανέρωνες	θα φανερώνεις	να φανερώνεις	φανέρωνε
γ' ενικ.	φανερώνει	φανέρωνε	θα φανερώνει	να φανερώνει
α' πληθ.	φανερώνουμε	φανερώναμε	θα φανερώνουμε	να φανερώνουμε
β' πληθ.	φανερώνετε	φανερώνατε	θα φανερώνετε	να φανερώνετε	φανερώνετε
γ' πληθ.	φανερώνουν(ε)	φανέρωναν φανερώναν(ε)	θα φανερώνουν(ε)	να φανερώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		φανέρωσα	θα φανερώσω	να φανερώσω		φανερώσει
β' ενικ.		φανέρωσες	θα φανερώσεις	να φανερώσεις	φανέρωσε
γ' ενικ.		φανέρωσε	θα φανερώσει	να φανερώσει
α' πληθ.		φανερώσαμε	θα φανερώσουμε	να φανερώσουμε
β' πληθ.		φανερώσατε	θα φανερώσετε	να φανερώσετε	φανερώστε
γ' πληθ.		φανέρωσαν φανερώσαν(ε)	θα φανερώσουν(ε)	να φανερώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω φανερώσει	είχα φανερώσει	θα έχω φανερώσει	να έχω φανερώσει
β' ενικ.	έχεις φανερώσει	είχες φανερώσει	θα έχεις φανερώσει	να έχεις φανερώσει
γ' ενικ.	έχει φανερώσει	είχε φανερώσει	θα έχει φανερώσει	να έχει φανερώσει
α' πληθ.	έχουμε φανερώσει	είχαμε φανερώσει	θα έχουμε φανερώσει	να έχουμε φανερώσει
β' πληθ.	έχετε φανερώσει	είχατε φανερώσει	θα έχετε φανερώσει	να έχετε φανερώσει
γ' πληθ.	έχουν φανερώσει	είχαν φανερώσει	θα έχουν φανερώσει	να έχουν φανερώσει

Μεταφράσεις

φανερώνω