φανερόω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φανερόω < φανερός < φαίνω

Ρήμα

φανερόω και φανεροῦμαι

1. κάνω κάτι διάσημο ή γίνομαι διάσημος εγώ

   ἐφανερώθη ἐς τοὺς Ἕλληνας πάντας... (έγινε το επίκεντρο της προσοχής σε όλη την Ελλάδα για...)

2. (μεταγενέστερο) κάνω κάτι φανερό, αποκαλύπτω (στα μεταχριστιανικά χρόνια)

Συγγενικές λέξεις

• φανερός
• φάσις
• φάσμα