έκκριση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έκκριση	οι	εκκρίσεις
γενική	της	έκκρισης*	των	εκκρίσεων
αιτιατική	την	έκκριση	τις	εκκρίσεις
κλητική		έκκριση		εκκρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκκρίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έκκριση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔκκρι(σις) + -ση < ἐκκρίνω < ἐκ + κρίνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.kɾi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έκ‐κρι‐ση

Ουσιαστικό

έκκριση θηλυκό

1. η ενέργεια του εκκρίνω

   ≈ συνώνυμα: έκκριμα, απέκκριση

2. το αποτέλεσμα του εκκρίνω

   ≈ συνώνυμα: έκκριμα

Συγγενικά

• απέκκριση
• ενδοέκκριση
• υπερέκκριση
• → και δείτε τη λέξη εκκρίνω και κρίνω

Μεταφράσεις

    έκκριση

αγγλικά : excretion (en) γαλλικά : excrétion (fr) γερμανικά : Ausscheidung (de), Sekretion (de)