άλυσος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	άλυσος	οι	άλυσοι
γενική	του/της του	αλύσου άλυσου	των	αλύσων
αιτιατική	τον/την	άλυσο	τους/τις	αλύσους
κλητική		άλυσε		άλυσοι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής, μόνο για το αρσενικό.
όπως «μέτοχος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άλυσος < μεσαιωνική ελληνική ἅλυσος < αρχαία ελληνική ἅλυσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.li.sos/

συλλαβισμός : ά‐λυ‐σος

Ουσιαστικό

άλυσος αρσενικό ή θηλυκό

1. η αλυσίδα

   ※  Τράβα, καλέ μ’, τον άλυσο, τράβα την αλυσίδα, τι όλον κόσμο ανάγειρα και τίποτας δεν βρήκα. (Από το δημοτικό τραγούδι "Του γιοφυριού της Άρτας")

   ※  ἐνώ η περισφίγγουσα αυτοὺς ανθρωπίνη άλυσος καθίστατο τοσούτω στενή, ώστε και η αναπνοὴ αυτών ήρχιζε να στενοχωρήται (Εμμανουήλ Ροΐδης, Η Πάπισσα Ιωάννα, Μέρος Γ)

2. (μαθηματικά) γραμμικά διατεταγμένο σύνολο

Σύνθετα

• αλυσοδένω
• αλυσοπρίονο

Μεταφράσεις

    άλυσος

→ δείτε τη λέξη αλυσίδα