ἀληθής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀληθής < α στερητικό + λήθω / λανθάνω)

Επίθετο

ἀληθής

1. αληθής, αληθινός
2. φιλαλήθης, ειλικρινής
3. ειδικά για χρησμούς: αψευδής, επαληθευόμενος, βέβαιος

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ἀλαθής

Σημειώσεις

• ἄληθες: επιρρηματικό που σημαίνει πράγματι!

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀληθής	τὸ ἀληθές	οἱ, αἱ (ἀληθέ-ες) ἀληθεῖς	τὰ (ἀληθέ-α) ἀληθῆ
Γενική	τοῦ, τῆς (ἀληθέ-ος) ἀληθοῦς	τοῦ ἀληθοῦς	τῶν (ἀληθέ-ων) ἀληθῶν	τῶν ἀληθῶν
Δοτική	τῷ, τῇ (ἀληθέ-ι) ἀληθεῖ	τῷ ἀληθεῖ	τοῖς, ταῖς (ἀληθέσ-σι) ἀληθέσι(ν)	τοῖς ἀληθέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν (ἀληθέ-α) ἀληθῆ	τὸ ἀληθές	τοὺς, τὰς (ἀληθέ-ες) ἀληθεῖς	τὰ (ἀληθέ-α) ἀληθῆ
Κλητική	ἀληθές	ἀληθές	(ἀληθέ-ες) ἀληθεῖς	(ἀληθέ-α) ἀληθῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			(ἀληθέ-ε) ἀληθεῖ
Γενική-Δοτική			(ἀληθέ-οιν) ἀληθοῖν

Συγγενικές λέξεις

• ἀλήθεια
• ἀληθεύω
• ἀληθίζω
• ἀληθίζομαι
• ἀληθινός
• ἀληθοσύνη

Σύνθετα

• ἀληθομυθέω (λέγω τα αληθή)
• ἀληθόμαντις-εως (που προφητεύει την αλήθεια, που βγαίνει αληθινός)