ἀλήθεια

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀλήθειᾰ	αἱ	ἀλήθειαι
γενική	τῆς	ἀληθείᾱς	τῶν	ἀληθειῶν
δοτική	τῇ	ἀληθείᾳ	ταῖς	ἀληθείαις
αιτιατική	τὴν	ἀλήθειᾰν	τὰς	ἀληθείᾱς
κλητική ὦ!		ἀλήθειᾰ		ἀλήθειαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀληθείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀληθείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλήθεια, ήδη ομηρικό < ἀληθ(ής) + -εια

Ουσιαστικό

ἀλήθεια θηλυκό

1. η αλήθεια
2. η ειλικρίνεια

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ἀλάθεια
• επικός τύπος : ἀληθεία
• ιωνικός τύπος : ἀληθείη
• ἀλαθεία

Πηγές

• ἀλήθεια - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ἀλήθεια - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀλήθεια - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.