όψιμος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	όψιμος	η	όψιμη	το	όψιμο
γενική	του	όψιμου	της	όψιμης	του	όψιμου
αιτιατική	τον	όψιμο	την	όψιμη	το	όψιμο
κλητική		όψιμε		όψιμη		όψιμο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	όψιμοι	οι	όψιμες	τα	όψιμα
γενική	των	όψιμων	των	όψιμων	των	όψιμων
αιτιατική	τους	όψιμους	τις	όψιμες	τα	όψιμα
κλητική		όψιμοι		όψιμες		όψιμα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

όψιμος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ὄψιμος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈo.psi.mos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ό‐ψι‐μος

Επίθετο

όψιμος, -η, -ο, συγκριτικός : οψιμότερος

1. που ανθίζει ή παράγεται αργότερα από την συνηθισμένη εποχή του

   ⮡  όψιμα φρούτα

2. που εκδηλώνεται καθυστερημένα

   ⮡  όψιμο ενδιαφέρον

3. (για περίοδο) μεταγενέστερος

   ⮡  Η όψιμη ελληνιστική κοινή, είναι η τελευταία φάση της κοινής, της μεταγενέστερης περίοδου της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

   ≈ συνώνυμα: ύστερος

Αντώνυμα

• πρώιμος

Συγγενικά

• όψιμα (επίρρημα)
• οψιμότερος
• οψιμότητα
• ψες

Μεταφράσεις

    όψιμος

γαλλικά : tardif (fr)

Πηγές

• όψιμος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• όψιμος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)