ων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ων & όντας	η	ούσα	το	ον
γενική	του	όντος & όντα	της	ούσας & ούσης*	του	όντος
αιτιατική	τον	όντα	την	ούσα	το	ον
κλητική		ων & όντα		ούσα		ον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	όντες	οι	ούσες	τα	όντα
γενική	των	όντων	των	ουσών	των	όντων
αιτιατική	τους	όντες	τις	ούσες	τα	όντα
κλητική		όντες		ούσες		όντα
Η αρχαία μετοχή ὤν, οὖσα, ὄν. Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'παρών', Κατηγορία όπως «παρών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ων < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὤν, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος εἰμί

Μετοχή

ων, ούσα, ον

• (αρχαιοπρεπές) που είμαι, όντας

Μεταφράσεις

    ων

αρχαία ελληνικά : ὤν αγγλικά : being (en)