ὤν

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	οντ-
ονομαστική	ὁ	ὤν	ἡ	οὖσᾰ	τὸ	ὄν
γενική	τοῦ	ὄντος	τῆς	οὔσης	τοῦ	ὄντος
δοτική	τῷ	ὄντῐ	τῇ	οὔσῃ	τῷ	ὄντῐ
αιτιατική	τὸν	ὄντᾰ	τὴν	οὖσᾰν	τὸ	ὄν
κλητική ὦ!		ὤν		οὖσᾰ		ὄν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ὄντες	αἱ	οὖσαι	τὰ	ὄντᾰ
γενική	τῶν	ὄντων	τῶν	οὐσῶν	τῶν	ὄντων
δοτική	τοῖς	οὖσῐ(ν)	ταῖς	οὔσαις	τοῖς	οὖσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ὄντᾰς	τὰς	οὔσᾱς	τὰ	ὄντᾰ
κλητική ὦ!		ὄντες		οὖσαι		ὄντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὄντε	τὼ	οὔσᾱ	τὼ	ὄντε
γεν-δοτ	τοῖν	ὄντοιν	τοῖν	οὔσαιν	τοῖν	ὄντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'ὤν' όπως «ὤν» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὤν < μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος εἰμί (είμαι)

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : ἐών, ἐοῦσα, ἐόν
• κυπριακό: ἰών
• διαλεκτικοί τύποι θηλυκού: ἰῶσα, ἔσσα, ἐοῖσα, ἔασσα, εὖσα

Μετοχή

ὤν, οὖσα, ὄν

1. που είναι, όντας, που υπάρχει τώρα

   ↪ Κριτίας τῶν τριάκοντα ὤν

   ο Κριτίας, όντας ένας από τους τριάκοντα <τριάντα τυράννους>

   ※  ζώντων καί ὄντων Ἀθηναίων (Δημοσθένης, Περί τού Στεφάνου)

   <αν αυτό το τρομερό γεγονός είχε συμβεί> και οι Αθηναίοι εντούτοις εξακολουθούσαν να αναπνέουν και να υπάρχουν

   ↪ οἱ ὄντες και οὐκ ὄντες : εκείνοι που επέζησαν και εκείνοι που δεν υπάρχουν πια

2. που είναι τώρα, που υπηρετεί τώρα σε μια θέση, που υπάρχει αυτή τη στιγμή ή που είναι (για χρονικούς όρους), ο τρέχων

   ↪ ἱερέων τῶν ὄντων: από τους ιερείς που τώρα έχουν θητεία

   ↪ τοῦ ὄντος μηνός: του τρέχοντα μήνα

3. που είναι παρών, που είναι κοντά

   ↪ τὴν οὖσαν ἐκκλησίαν : την τοπική

4. → δείτε και το ὄν ως ουσιαστικό

Συγγενικά

• οὐσία
• οὐσίδιον
• ὄντως (επίρρημα)
• τῶ ὄντιgrc

Δείτε επίσης

νέα ελληνικά:

• οντο- {{π-κατ||οντο-]]
• ουσία & συγγενικά
• ων