χεῖμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	χεῖμᾰ	τὰ	χείμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	χείμᾰτος	τῶν	χειμᾰ́των
δοτική	τῷ	χείμᾰτῐ	τοῖς	χείμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	χεῖμᾰ	τὰ	χείμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		χεῖμᾰ		χείμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χείμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		χειμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χεῖμα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰeym- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵʰey- (χειμώνας)

Ουσιαστικό

χεῖμα ουδέτερο

1. (μετεωρολογία)
   1. χειμερινός καιρός, παγωνιά, κρύο
   2. θύελλα
2. (εποχή) χειμώνας (ως εποχή)

   παράλληλος τύπος χειμών

Παράγωγα

δείτε και τα συγγενικά τους

• χειμάδιον
• χειμάζω
• χειμαίνω
• χειμάροος, χειμάρους, χείμαρος
• χειμασία
• χειμοθνής

και

• Λέξεις χειμ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Πηγές

• χεῖμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χεῖμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.