χειμαίνω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χειμαίνω < χεῖμα

Ουσιαστικό

χειμαίνω

1. προκαλώ τρικυμία, είμαι τρικυμιώδης

   θάλασσα . . ἄγρια χειμήνασα (τρικυμιώδης

2. (μεταφορικά) ταράζω, φέρνω δυστυχία

   φόβῳ κεχείμανται φρένες (ο νους τρικυμιάζει από το φόβο)

   χειμαίνει ὁ χειμαζόμενος (:ο δυστυχισμένος προκαλεί και στους άλλους δυστυχία)

Συνώνυμα

• χειμάζω