υπαγόρευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπαγόρευση	οι	υπαγορεύσεις
γενική	της	υπαγόρευσης*	των	υπαγορεύσεων
αιτιατική	την	υπαγόρευση	τις	υπαγορεύσεις
κλητική		υπαγόρευση		υπαγορεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υπαγορεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπαγόρευση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑπαγόρευ(σις) + -ση < αρχαία ελληνική ὑπαγορεύω < ὑπό + ἀγορεύω. Συγχρονικά αναλύεται σε υπ- + αγόρευση.

Προφορά

ΔΦΑ : /i.paˈɣo.ɾef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πα‐γό‐ρευ‐ση

Ουσιαστικό

υπαγόρευση θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του υπαγορεύω

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις υπαγορεύω, αγορεύω και αγορά

Μεταφράσεις

    υπαγόρευση

αγγλικά : dictation (en) γαλλικά : dictée (fr) γερμανικά : Diktat (de)