τσιφούτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τσιφούτης	οι	τσιφούτηδες
γενική	του	τσιφούτη	των	τσιφούτηδων
αιτιατική	τον	τσιφούτη	τους	τσιφούτηδες
κλητική		τσιφούτη		τσιφούτηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσιφούτης < (άμεσο δάνειο) τουρκική çıfıt (απατεώνας, εκμεταλλευτής) < Çıfıt (Εβραίος) < οθωμανική τουρκική چفوت (çıfut) < περσική جهود (johud, Εβραίος)

Ουσιαστικό

τσιφούτης αρσενικό (θηλυκό: τσιφούτα & τσιφούτισσα)

• (οικείο) ο τσιγκούνης, που θέλει μόνο να μαζεύει λεφτά εκμεταλλευόμενος τους άλλους

  ※  Και το' χε, Θεέ μου , ένας τσιφούτης ... ο Θεός να σε φυλάει. Σχεδόν εβδομηντάρης, σπαγκοραμμένος, κι άκληρος παντελώς το φαντάζεσαι; Να' χε παιδιά, αγγόνια ... να πω, τέλος πάντων ... (Γωγώ Ατζολετάκη, Η φίλη σου Ροζαλία, εκδ. Ιωλκός, 2015, σελ. 457)

Συγγενικά

• τσιφούτα / τσιφούτισσα
• τσιφουτιά
• τσιφούτικα
• τσιφούτικος

Μεταφράσεις

    τσιφούτης

αγγλικά : stingy (en) γερμανικά : Geizkragen (de) Geizhals (de)