τελεστής
Ελληνικά (el) Επεξεργασία
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | ο | τελεστής | οι | τελεστές |
γενική | του | τελεστή | των | τελεστών |
αιτιατική | τον | τελεστή | τους | τελεστές |
κλητική | τελεστή | τελεστές | ||
όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία Επεξεργασία
- τελεστής < αρχαία ελληνική τελεστής < τελέω / τελῶ
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
τελεστής αρσενικό
- (λογική) κάποιο σύμβολο που δείχνει ότι (πρέπει να) σχηματίζονται καινούργιες προτάσεις, σχετικές αλλά και διαφορετικές απ' αυτές που έχουν δοθεί
- (μαθηματικά) (φυσική) συνάρτηση που επιδρά σε κάποια άλλη συνάρτηση, και την μετασχηματίζει κατά ένα καθορισμένο τρόπο
- (μαθηματικά) το σύμβολο της πράξης
- (πληροφορική) διαδικασία που εξάγει αποτέλεσμα από έναν ή περισσότερους τελεστέους, όπως οι κοινές αριθμητικές (+, -, κλπ) και λογικές (AND, OR, κλπ) πράξεις. Στη λειτουργικότητα μοιάζει με τις συναρτήσεις αλλά διαφέρει στη σημασιολογία και στη σύνταξη.
Επεξεργασία
ΥπώνυμαΕπεξεργασία
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
- τελεστής στη Βικιπαίδεια