τέλεση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τέλεση	οι	τελέσεις
γενική	της	τέλεσης & τελέσεως*	των	τελέσεων
αιτιατική	την	τέλεση	τις	τελέσεις
κλητική		τέλεση		τελέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τέλεση < ελληνιστική κοινή τέλεσις < αρχαία ελληνική τελέω / τελῶ < τέλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷel- (κινώ, στρίβω) ((σημασιολογικό δάνειο) αγγλική performance)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈte.le.si/

Ουσιαστικό

τέλεση θηλυκό

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του τελώ

Συγγενικές λέξεις

• επιτέλεση
• τελεστικός

Μεταφράσεις

    τέλεση

αγγλικά : performance (en)