επιτέλεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιτέλεση	οι	επιτελέσεις
γενική	της	επιτέλεσης*	των	επιτελέσεων
αιτιατική	την	επιτέλεση	τις	επιτελέσεις
κλητική		επιτέλεση		επιτελέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιτελέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιτέλεση < αρχαία ελληνική ἐπιτέλεσις < ἐπιτελέω / ἐπιτελῶ < ἐπί + τελέω / τελῶ

Ουσιαστικό

επιτέλεση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του επιτελώ, η εκτέλεση, πραγματοποίηση, διεξαγωγή ή διεκπεραίωση έργου

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις επιτελώ, επί, τελώ και τέλος

Μεταφράσεις

    επιτέλεση

αγγλικά : prosecution (en), pursuance (en) ισπανικά : ejecución (es)