συστατικό

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	συστατικό	συστατικά
γενική	συστατικού	συστατικών
αιτιατική	συστατικό	συστατικά
κλητική	συστατικό	συστατικά

Ετυμολογία

συστατικό < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου: συστατικός < αρχαία ελληνική συστατικός < συνίστημι < σύν + ἵστημι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *stísteh₂- < *steh₂- (ἵστημι)

Ουσιαστικό

συστατικό ουδέτερο

1. στοιχείο ενός συνόλου
2. υλικό το οποίο περιέχεται σε ένα σώμα ή χρησιμοποιήθηκε στην παρασκευή του

Μεταφράσεις

    συστατικό

αγγλικά : constituent (en), ingredient (en) γαλλικά : ingrédient (fr), composant (fr)

Κλιτή μορφή επιθέτου

συστατικό

• συστατικός, στην αιτιατική του ενικού
• ουδέτερο του συστατικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού