συσσωμάτωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συσσωμάτωση	οι	συσσωματώσεις
γενική	της	συσσωμάτωσης*	των	συσσωματώσεων
αιτιατική	τη	συσσωμάτωση	τις	συσσωματώσεις
κλητική		συσσωμάτωση		συσσωματώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συσσωματώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συσσωμάτωση < συσσωματώνω + -ση (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική incorporation)

Ουσιαστικό

συσσωμάτωση θηλυκό

1. η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συσσωματώνω, η συνένωση δύο ή περισσότερων (ετερόκλιτων) σωμάτων σ’ ένα ενιαίο σύνολο
2. (ειδικότερα, κοινωνιολογία) σύνολο ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά, στόχους κ.λπ.
3. (ειδικότερα, τεχνολογία) τεχνική ύφανσης με ανάμειξη και συνένωση ετερόκλιτων υλικών με συμπίεση

Άλλες μορφές

• συσσωμάτωμα

Συνώνυμα

• η συναρμογή

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συσσωματώνω και σώμα

Μεταφράσεις

    συσσωμάτωση

Πηγές

• συσσωμάτωση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• συσσωμάτωση - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• συσσωμάτωση - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)