συναρμογή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συναρμογή	οι	συναρμογές
γενική	της	συναρμογής	των	συναρμογών
αιτιατική	τη	συναρμογή	τις	συναρμογές
κλητική		συναρμογή		συναρμογές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναρμογή < ελληνιστική κοινή συναρμογή < αρχαία ελληνική συναρμόζω

Ουσιαστικό

συναρμογή θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συναρμόζω, η συνένωση με απόλυτη ακρίβεια για τη δημιουργία ενιαίου και στερεού συνόλου

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συναρμόζω και αρμός

Μεταφράσεις

    συναρμογή

αγγλικά : assembly (en), joint (en) γαλλικά : assemblage (fr)