συνδαιτυμόνας
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | ο/η | συνδαιτυμόνας | οι | συνδαιτυμόνες |
γενική | του του/της |
συνδαιτυμόνα συνδαιτυμόνος |
των | συνδαιτυμόνων |
αιτιατική | τον/τη | συνδαιτυμόνα | τους/τις | συνδαιτυμόνες |
κλητική | συνδαιτυμόνα | συνδαιτυμόνες | ||
Ο πρώτος τύπος της γενικής ενικού, μόνο για το αρσενικό. Ο δεύτερος τύπος, και για τα δύο γένη, είναι λόγιος. Για την αστάθεια τύπων της γενικής ενικού του θηλυκού, σε -ος, σε -α, δείτε τα σχόλια στο Παράρτημα: «κηδεμόνας». | ||||
Κατηγορία όπως «κηδεμόνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
επεξεργασία- συνδαιτυμόνας < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική συνδαιτυμών,[1][2] από την αιτιατική συνδαιτυμόνα < συν- + αρχαία ελληνική δαιτυμών (καλεσμένος σε γεύμα, ομοτράπεζος) < δαιτύς (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική commensal)[3]
Προφορά
επεξεργασία- ΔΦΑ : /sin.ðe.tiˈmo.nas/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : συν‐δαι‐τυ‐μό‐νας
Ουσιαστικό
επεξεργασίασυνδαιτυμόνας αρσενικό ή θηλυκό
Συνώνυμα
επεξεργασίαΜεταφράσεις
επεξεργασία συνδαιτυμόνας
Αναφορές
επεξεργασία- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ συνδαιτυμόνας - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
- ↑ συνδαιτυμόνας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας