συμπλήρωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	συμπλήρωμα	τα	συμπληρώματα
γενική	του	συμπληρώματος	των	συμπληρωμάτων
αιτιατική	το	συμπλήρωμα	τα	συμπληρώματα
κλητική		συμπλήρωμα		συμπληρώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

συμπλήρωμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συμπλήρωμα, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική complément ή supplément^[1]

συμπλήρωμα ουδέτερο

η ενέργεια του συμπληρώνω
ότι χρειάζεται ώστε κάτι να πληρωθεί
1. συνοδευτικό κείμενο στο οποίο ο συντάκτης αναφέρει επιπλέον χρήσιμα στοιχεία
2. (γραμματική) συμπληρώματα του ρήματος: επιρρηματικοί προσδιορισμοί και αντικείμενα
3. επιπλέον ποσότητα φαγητού πέραν της μερίδας

συμπλήρωμα