στυλίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στυλίτης	οι	στυλίτες
γενική	του	στυλίτη	των	στυλιτών
αιτιατική	τον	στυλίτη	τους	στυλίτες
κλητική		στυλίτη		στυλίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στυλίτης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή στυλίτης

Ουσιαστικό

στυλίτης αρσενικό

• (χριστιανισμός) ορθόδοξος ασκητής που μόναζε πάνω σε στύλο

Μεταφράσεις

    στυλίτης

αγγλικά : stylite (en) γαλλικά : stylite (fr) ιταλικά : stilita (it), stilite (it)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	στυλίτης	οἱ	στυλῖται
γενική	τοῦ	στυλίτου	τῶν	στυλιτῶν
δοτική	τῷ	στυλίτῃ	τοῖς	στυλίταις
αιτιατική	τὸν	στυλίτην	τοὺς	στυλίτᾱς
κλητική ὦ!		στυλῖτᾰ		στυλῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στυλίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		στυλίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στυλίτης < στῦλ(ος) + -ίτης

Ουσιαστικό

στυλίτης [ῑ] αρσενικό θηλυκό στυλῖτις, στυλίτισσα)

• (ελληνιστική κοινή) που στέκεται ή κατοικεί σε στύλο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη στῦλος

Πηγές

• στυλίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.