στιγματισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στιγματισμός	οι	στιγματισμοί
γενική	του	στιγματισμού	των	στιγματισμών
αιτιατική	τον	στιγματισμό	τους	στιγματισμούς
κλητική		στιγματισμέ		στιγματισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιγματισμός < (στιγματίζω) στιγματισ- + -μός

Ουσιαστικό

στιγματισμός αρσενικό

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του στιγματίζω
  1. οξεία δημόσια κριτική ή καταγγελία

     ≈ συνώνυμα: στηλίτευση, καυτηρίαση, κατάκριση, επίκριση, αποδοκιμασία

  2. ηθική απαξίωση που προέρχεται από κακή φήμη

     ≈ συνώνυμα: αμαύρωση, σπίλωση

Αντώνυμα

• αστιγμάτιστος

Συγγενικά

• αστιγματισμός
• ενστιγματικός
• και → δείτε τις λέξεις στιγματίζω και στίγμα

Μεταφράσεις

    στιγματισμός

αγγλικά : stigmatization (en) γαλλικά : stigmatisation (fr)