επίκριση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επίκριση	οι	επικρίσεις
γενική	της	επίκρισης*	των	επικρίσεων
αιτιατική	την	επίκριση	τις	επικρίσεις
κλητική		επίκριση		επικρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επικρίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίκριση < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

επίκριση θηλυκό

• Δυσμενής κριτική εις βάρος κάποιου

Μεταφράσεις

    επίκριση

γαλλικά : critique (fr), reproche (fr), accusation (fr) ιταλικά : critica (it), biasimo (it)