σίμωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σίμωμα	τα	σιμώματα
γενική	του	σιμώματος	των	σιμωμάτων
αιτιατική	το	σίμωμα	τα	σιμώματα
κλητική		σίμωμα		σιμώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίμωμα < σιμώ(νω) + -μα < σιμά > σιμός. Διαφορετική σημασία για το ελληνιστικό σίμωμα.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.mo.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σί‐μω‐μα

Ουσιαστικό

σίμωμα ουδέτερο

• (λαϊκότροπο) πλησίασμα, προσέγγιση

Μεταφράσεις

    σίμωμα

→ δείτε τις λέξεις πλησίασμα και προσέγγιση

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σίμωμᾰ	τὰ	σιμώμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	σιμώμᾰτος	τῶν	σιμωμᾰ́των
δοτική	τῷ	σιμώμᾰτῐ	τοῖς	σιμώμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	σίμωμᾰ	τὰ	σιμώμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		σίμωμᾰ		σιμώμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σιμώμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		σιμωμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίμωμα (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σιμόω / σιμῶ + -μα < σιμός

Ουσιαστικό

σίμωμα ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) οτιδήποτε έχει αναποδογυριστεί, είναι ανεστραμμένο

Πηγές

• σίμωμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σίμωμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.