προνομία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προνομία	οι	προνομίες
γενική	της	προνομίας	των	προνομιών
αιτιατική	την	προνομία	τις	προνομίες
κλητική		προνομία		προνομίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προνομία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προνομία < προ- + αρχαία ελληνική νόμ(ος) + -ία

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.noˈmi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐νο‐μί‐α

τονικό παρώνυμο: προνόμια

Ουσιαστικό

προνομία θηλυκό

• (νομικός όρος) προνόμιο, κατ' εξαίρεσιν δικαίωμα, με εξαίρεση από την κοινή νομοθεσία

  ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη προνόμιο

Μεταφράσεις

    προνομία

Πηγές

• προνομία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προνομίᾱ	αἱ	προνομίαι
γενική	τῆς	προνομίᾱς	τῶν	προνομιῶν
δοτική	τῇ	προνομίᾳ	ταῖς	προνομίαις
αιτιατική	τὴν	προνομίᾱν	τὰς	προνομίᾱς
κλητική ὦ!		προνομίᾱ		προνομίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προνομίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		προνομίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προνομία (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική προ- + αρχαία ελληνική νόμ(ος) + -ία

Ουσιαστικό

προνομία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) προνομία, κατ' εξαίρεσιν δικαίωμα

  ≈ συνώνυμα: προνόμιον

Πηγές

• προνομία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προνομία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.