ορολογία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ορολογία	οι	ορολογίες
γενική	της	ορολογίας	των	ορολογιών
αιτιατική	την	ορολογία	τις	ορολογίες
κλητική		ορολογία		ορολογίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ορολογία <

1. ορο- (ο όρος) + -λογία (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική terminologie)
2. αγγλική serology, ορ(ός) + -ο- + -λογία

Προφορά

ΔΦΑ : /o.ɾo.loˈʝi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐ρο‐λο‐γί‐α

Ουσιαστικό

ορολογία θηλυκό

1. το σύνολο ειδικών όρων για μια επιστήμη, ή τέχνη, ή γνωστικό πεδίο

   ιατρική ορολογία, ορολογία των υπολογιστών

   ≈ συνώνυμα: ορολόγιο

2. (ως ειδικός κλάδος) επιστήμη που μελετά τις έννοιες και τις κατασημάνσεις τους και τη δομή, τον σχηματισμό, την ανάπτυξη, τη χρήση και τη διαχείριση ορολογίων σε διάφορα θεματικά πεδία

   ≈ συνώνυμα: επιστήμη των όρων

3. (ιατρική) (από ετυμολογία 2) η επιστημονική μελέτη του ορού και άλλων σωματικών υγρών

Συγγενικά

• ορολογικός
• ορολόγος

Μεταφράσεις

    σχετική με τους όρους

αγγλικά : terminology (en), terminology science (en) γαλλικά : terminologie (fr) εσπεράντο : terminologio (eo)

    η επιστημονική μελέτη του ορού και άλλων σωματικών υγρών

αγγλικά : serology (en)