νοητός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	νοητός	νοητή	νοητό
γενική	νοητού	νοητής	νοητού
αιτιατική	νοητό	νοητή	νοητό
κλητική	νοητέ	νοητή	νοητό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	νοητοί	νοητές	νοητά
γενική	νοητών	νοητών	νοητών
αιτιατική	νοητούς	νοητές	νοητά
κλητική	νοητοί	νοητές	νοητά

Ετυμολογία

νοητός < αρχαία ελληνική νοητός < νοέω

Επίθετο

νοητός

1. που είναι δυνατόν να τον καταλάβουμε ή να τον αναπαραστήσουμε με τον νου μας
   • (για αντικείμενο) που δεν υπάρχει πραγματικά αλλά μπορούμε να φανταστούμε ότι υπάρχει

     ≈ συνώνυμα: ιδεατός, φανταστικός

   • (για ιδέα ή έννοια) που μπορεί να γίνει αποδεκτός από τον νου μας με βάση τη συνείδησή μας ή τις πεποιθήσεις μας

     ≈ συνώνυμα: κατανοητός, καταληπτός

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις νοώ και νους

Μεταφράσεις

    νοητός

γαλλικά : concevable (fr), intelligible (fr), imaginaire (fr)