νοητός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	νοητός	η	νοητή	το	νοητό
γενική	του	νοητού	της	νοητής	του	νοητού
αιτιατική	τον	νοητό	τη	νοητή	το	νοητό
κλητική		νοητέ		νοητή		νοητό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	νοητοί	οι	νοητές	τα	νοητά
γενική	των	νοητών	των	νοητών	των	νοητών
αιτιατική	τους	νοητούς	τις	νοητές	τα	νοητά
κλητική		νοητοί		νοητές		νοητά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νοητός < αρχαία ελληνική νοητός < νοέω

Προφορά

ΔΦΑ : /no.iˈtos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νο‐η‐τός

ομόηχο: νοητώς

Επίθετο

νοητός

1. που είναι δυνατόν να τον καταλάβουμε ή να τον αναπαραστήσουμε με τον νου μας
   • (για αντικείμενο) που δεν υπάρχει πραγματικά αλλά μπορούμε να φανταστούμε ότι υπάρχει

     ≈ συνώνυμα: ιδεατός, φανταστικός

   • (για ιδέα ή έννοια) που μπορεί να γίνει αποδεκτός από τον νου μας με βάση τη συνείδησή μας ή τις πεποιθήσεις μας

     ≈ συνώνυμα: κατανοητός, καταληπτός

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις νοώ και νους

Μεταφράσεις

    νοητός

γαλλικά : concevable (fr), intelligible (fr), imaginaire (fr)