νεόνυμφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	νεόνυμφος	η	νεόνυμφη	το	νεόνυμφο
γενική	του	νεόνυμφου	της	νεόνυμφης	του	νεόνυμφου
αιτιατική	τον	νεόνυμφο	τη	νεόνυμφη	το	νεόνυμφο
κλητική		νεόνυμφε		νεόνυμφη		νεόνυμφο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	νεόνυμφοι	οι	νεόνυμφες	τα	νεόνυμφα
γενική	των	νεόνυμφων	των	νεόνυμφων	των	νεόνυμφων
αιτιατική	τους	νεόνυμφους	τις	νεόνυμφες	τα	νεόνυμφα
κλητική		νεόνυμφοι		νεόνυμφες		νεόνυμφα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νεόνυμφος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή νεόνυμφος < αρχαία ελληνική νέος, νεό- + νύμφη + -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /neˈo.niɱ.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νε‐ό‐νυμ‐φος

Επίθετο

νεόνυμφος, -η, -ο

• που έχει πρόσφατα παντρευτεί

Συνώνυμα

• νεοπαντρεμένος
• νιόπαντρος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις νέος και νύφη

Μεταφράσεις

    νεόνυμφος

→ δείτε τη λέξη νιόπαντρος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νεόνυμφος	τὸ	νεόνυμφον
γενική	τοῦ/τῆς	νεονύμφου	τοῦ	νεονύμφου
δοτική	τῷ/τῇ	νεονύμφῳ	τῷ	νεονύμφῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	νεόνυμφον	τὸ	νεόνυμφον
κλητική ὦ!		νεόνυμφε		νεόνυμφον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	νεόνυμφοι	τὰ	νεόνυμφᾰ
γενική	τῶν	νεονύμφων	τῶν	νεονύμφων
δοτική	τοῖς/ταῖς	νεονύμφοις	τοῖς	νεονύμφοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	νεονύμφους	τὰ	νεόνυμφᾰ
κλητική ὦ!		νεόνυμφοι		νεόνυμφᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νεονύμφω	τὼ	νεονύμφω
γεν-δοτ	τοῖν	νεονύμφοιν	τοῖν	νεονύμφοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νεόνυμφος < νέος, νεό- + αρχαία ελληνική νύμφη + -ος

Επίθετο

νεόνυμφος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) νεόνυμφος

Πηγές

• νεόνυμφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.