νέηλυς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

νέηλυς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική νέηλυς

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈne.i.lis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νέ‐η‐λυς

Ουσιαστικό

νέηλυς αρσενικό ή θηλυκό, πληθυντικός: νεήλυδες & (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο νέηλυς)

• (αρχαιοπρεπές, ειρωνικό) νεοφερμένος, νιόφερτος, που ήρθε και εγκατάσταθηκε πρόσφατα σε έναν τόπο

  ⮡  Έσπευσαν να παρέμβουν νεήλυδες που δεν είχαν ούτε την πείρα, ούτε τις γνώσεις...

Δείτε επίσης

• έπηλυς

Μεταφράσεις

    νέηλυς

→ δείτε τη λέξη νεοφερμένος

Πηγές

• νέηλυς - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νέηλυς	οἱ/αἱ	νεήλυδες
γενική	τοῦ/τῆς	νεήλυδος	τῶν	νεηλύδων
δοτική	τῷ/τῇ	νεήλυδῐ	τοῖς/ταῖς	νεήλυσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	νεήλυδᾰ	τοὺς/τὰς	νεήλυδᾰς
κλητική ὦ!		νέηλυς		νεήλυδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νεήλυδε
γεν-δοτ	τοῖν		νεηλύδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'νέηλυς' όπως «νέηλυς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νέηλυς < (νέος) νέ- + -ηλυς < θέμα ἐλυ- (με ήτα, λόγω συνθετικής έκτασης), μεταπτωτική βαθμίδα στην πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *el-eu ^{(Χρειάζεται γραφή ΠΙΕ)} Δείτε και ἔλευσις, προσήλυτος, ἤλυθον.

Ουσιαστικό

νέηλυς, -ῠδος αρσενικό ή θηλυκό

• νεοφερμένος, νιόφερτος

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 10 (Κ. Δολώνεια.), στίχ. 434

  Θρήϊκες οἷδ΄ ἀπάνευθε νεήλυδες ἔσχατοι ἄλλων

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Νόμοι, 9, 879d.3

  εἴτε πάλαι ἐνοικοῦντος εἴτε νεήλυδος ἀφιγμένου

Πηγές

• νέηλυς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νέηλυς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.