μεταλλωρύχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μεταλλωρύχος	οι	μεταλλωρύχοι
γενική	του	μεταλλωρύχου	των	μεταλλωρύχων
αιτιατική	τον	μεταλλωρύχο	τους	μεταλλωρύχους
κλητική		μεταλλωρύχε		μεταλλωρύχοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεταλλωρύχος < (ελληνιστική κοινή) μεταλλωρύχος < αρχαία ελληνική μέταλλον + ὀρύττω (το ω (μεταλλωρύχος) εξηγείται με τον αρχαιοελληνικό φωνητικό νόμο της συνθετικής έκτασης)

Ουσιαστικό

μεταλλωρύχος αρσενικό

• (επάγγελμα) αυτός που εργάζεται σε μεταλλείο

Μεταφράσεις

    μεταλλωρύχος

αγγλικά : miner (en), pitman (en) γαλλικά : mineur (fr), chercheur (fr), , prospecteur (fr) ιταλικά : minatore (it), mineraio (it)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μεταλλωρύχος	οἱ	μεταλλωρύχοι
γενική	τοῦ	μεταλλωρύχου	τῶν	μεταλλωρύχων
δοτική	τῷ	μεταλλωρύχῳ	τοῖς	μεταλλωρύχοις
αιτιατική	τὸν	μεταλλωρύχον	τοὺς	μεταλλωρύχους
κλητική ὦ!		μεταλλωρύχε		μεταλλωρύχοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεταλλωρύχω
γεν-δοτ	τοῖν		μεταλλωρύχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεταλλωρύχος < αρχαία ελληνική μέταλλον + ὀρύττω (το ω (μεταλλωρύχος) εξηγείται με τον φωνητικό νόμο της συνθετικής έκτασης

Ουσιαστικό

μεταλλωρύχος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) (επάγγελμα) ο μεταλλωρύχος

Πηγές

μεταλλωρύχος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].