μελάμπυγος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	μελάμπυγος	τὸ	μελάμπυγον
γενική	τοῦ/τῆς	μελαμπύγου	τοῦ	μελαμπύγου
δοτική	τῷ/τῇ	μελαμπύγῳ	τῷ	μελαμπύγῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	μελάμπυγον	τὸ	μελάμπυγον
κλητική ὦ!		μελάμπυγε		μελάμπυγον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	μελάμπυγοι	τὰ	μελάμπυγᾰ
γενική	τῶν	μελαμπύγων	τῶν	μελαμπύγων
δοτική	τοῖς/ταῖς	μελαμπύγοις	τοῖς	μελαμπύγοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	μελαμπύγους	τὰ	μελάμπυγᾰ
κλητική ὦ!		μελάμπυγοι		μελάμπυγᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μελαμπύγω	τὼ	μελαμπύγω
γεν-δοτ	τοῖν	μελαμπύγοιν	τοῖν	μελαμπύγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μελάμπυγος < (μέλας, μελαν-) μελάμ- + πυγ(ή) + -ος

Επίθετο

μελάμπυγος, -ος, -ον

1. αυτός που έχει μαύρα, ή τριχωτά οπίσθια, σημάδι δύναμης και ανδρείας

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Λυσιστράτη, στίχ. 802 (801-804)

   καὶ Μυρωνίδης γὰρ ἦν | τραχὺς ἐντεῦθεν μελάμπυ-|γός τε τοῖς ἐχθροῖς ἐπᾴσσειν· | ὣς δὲ καὶ Φορμίων.

   Πιο πολλά ᾽χε ο Μυρωνίδης, | ο μαυρόκωλος. Οι οχτροί, | όντας είδαν τόσες τρίχες, φοβηθήκανε. | Όμοιος ήταν κι ο Φορμίων ο καπετάνιος.

   Μετάφραση (1965): Κώστας Βάρναλης, Αθήνα: Κέδρος @greek‑language.gr

   ≠ αντώνυμα: λευκόπυγος

2. (ως ουσιαστικό, πτηνό) είδος αετού

   ≈ συνώνυμα: πύγαργος

3. (το αρσενικό ως ουσιαστικό) προσωνυμία του Ηρακλέους

Παροιμίες

• μὴ μελαμπύγου τύχῃς: πρόσεξε μην βρεις κανέναν ισχυρότερο και πιο ανδρείο από σένα

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἀρχίλοχος, Απόσπασμα 110 @perseus.tufts.edu, @google.books, @scaife.perseus

  μή τευ μελαμπύγου τύχῃς

  ΣτΕ: Ο Αρχίλοχος αναφέρεται σε ένα είδος αετού, που έχει εξαιρετική δύναμη και ισχύ.

Πηγές

• μελάμπυγος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.