κτήση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κτήση	οι	κτήσεις
γενική	της	κτήσης*	των	κτήσεων
αιτιατική	την	κτήση	τις	κτήσεις
κλητική		κτήση		κτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κτήσεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κτήση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κτῆσις

(κατεχόμενη χώρα) < (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική dominions

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkti.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κτή‐ση

Ουσιαστικό

κτήση θηλυκό

1. η απόχτηση
2. η ιδιοκτησία, η κατοχή
3. η χώρα που κατέχεται από ξένη μεγάλη δύναμη, η υποτελής χώρα, η αποικία, το προτεκτοράτο

Συνώνυμα

• περιουσία
• απόκτηση
• προσπορισμός

Συγγενικά

• κτητικός
• κτήτορας

Μεταφράσεις

    κτήση

αγγλικά : domain (en) γαλλικά : possession (fr)