κτῆσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κτῆσῐς	αἱ	κτήσεις
γενική	τῆς	κτήσεως	τῶν	κτήσεων
δοτική	τῇ	κτήσει	ταῖς	κτήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κτῆσῐν	τὰς	κτήσεις
κλητική ὦ!		κτῆσῐ		κτήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κτήσει
γεν-δοτ	τοῖν		κτησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κτῆσις < θέμα κτη- (όπως στον παρακείμενο κέ-κτη-μαι του κτάομαι / κτῶμαι) + -σις

Ουσιαστικό

κτῆσις, -εως θηλυκό

1. απόκτηση
2. κτήση, κατοχή
3. στον πληθυντικο → δείτε τη λέξη κτήσεις

Εκφράσεις

• κατ' ἔργου κτῆσιν

Συγγενικά

• κτησείδιον (υποκοριστικό)
• κτησι- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα κτησι- στο Βικιλεξικό όπως για πολλά ονόματα
• κτήσιος

→ και δείτε τις λέξεις κτῆμα, κτήτωρ και κτάομαι

Σύνθετα

• ἀνάκτησις
• ἀντίκτησις
• ἀπόκτησις
• ἔγκτησις
• ἐπίκτησις
• κατάκτησις
• παλίγκτησις
• περίκτησις
• πρόκτησις
• πρόσκτησις
• σύγκτησις

Δείτε επίσης

• κτίσις

Πηγές

• κτῆσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κτῆσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.