κοινωνιόλεκτος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κοινωνιόλεκτος	οι	κοινωνιόλεκτοι
γενική	της	κοινωνιολέκτου	των	κοινωνιολέκτων
αιτιατική	την	κοινωνιόλεκτο	τις	κοινωνιολέκτους
κλητική		κοινωνιόλεκτε		κοινωνιόλεκτοι
όπως «άμπελος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοινωνιόλεκτος < κοινωνιό- + -λεκτος, μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική sociolect

Ουσιαστικό

κοινωνιόλεκτος θηλυκό

• (γλωσσολογία) γλωσσική ποικιλία που χρησιμοποιείται από συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα (νέοι, στρατιώτες κ.λπ.)

  ※  Παρά τον χαρακτηρισμό "γλώσσα", η γλώσσα των νέων δεν είναι ένα αυτοτελές γλωσσικό σύστημα, αλλά μια "κοινωνιόλεκτος" [sociolect], δηλαδή ένας τρόπος ομιλίας με λεξιλογικά, πραγματολογικά και δομικά χαρακτηριστικά που χρησιμοποιείται υπό ορισμένες συνθήκες επικοινωνίας και είναι μέρος της γλωσσικής συνείδησης μιας κοινότητας. (*)

Δείτε επίσης

• αργκό
• κοινωνιόλεκτο

Μεταφράσεις

    κοινωνιόλεκτος

αγγλικά : sociolect (en) γαλλικά : sociolecte (fr) γερμανικά : Soziolekt (de)

ρωσικά : социолект (ru)