καλαφάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καλαφάτης	οι	καλαφάτηδες
γενική	του	καλαφάτη	των	καλαφάτηδων
αιτιατική	τον	καλαφάτη	τους	καλαφάτηδες
κλητική		καλαφάτη		καλαφάτηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλαφάτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καλαφάτης < αραβική كلفت (qalafat)

Υπάρχει και η άποψη: < λατινική *calefactor < calefacio (θερμαίνω, ζεσταίνω) < caleo + facio

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.laˈfa.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐λα‐φά‐της

Ουσιαστικό

καλαφάτης αρσενικό

• (επάγγελμα) αυτός που σφραγίζει τις σχισμές ή ρωγμές των παλαιών ξύλινων πλοίων και βαρκών ή άλλων κατασκευών με ξεφτίσματα από κάβους και στουπί, στριμμένα και ποτισμένα με πίσσα

Συγγενικά

• ακαλαφάτιστος
• Καλαφάτης (επώνυμο)
• καλαφατίζω
• καλαφατικόν
• καλαφάτισμα
• καλαφατισμένος
• καλαφατιστήρι

Δείτε επίσης

• καλαφάτι

Μεταφράσεις

    καλαφάτης

αγγλικά : caulker (en) ιταλικά : calafato (it) τουρκικά : kalafat (tr)