πίσσα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πίσσα	οι	πίσσες
γενική	της	πίσσας	των	πισσών
αιτιατική	την	πίσσα	τις	πίσσες
κλητική		πίσσα		πίσσες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πίσσα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πίσσα

Ουσιαστικό

πίσσα θηλυκό

1. μαύρη παχύρρευστη ουσία, υποπροϊόν απόσταξης λιθανθράκων ή πετρελαίου που χρησιμοποιείται ως στεγανωτικό υλικό, στην ασφαλτόστρωση δρόμων κλπ
2. βλαβερή ουσία του τσιγάρου
3. (επιτατικό ουσιαστικό) κάτι κατάμαυρο

   ⮡  έξω ήταν σκοτάδι πίσσα

4. (κυπριακά) τσίχλα

Μεταφράσεις

    μαύρη παχύρρευστη ουσία

αγγλικά : tar (en) γαλλικά : goudron (fr) ισπανικά : alquitrán (es)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πίσσᾰ	αἱ	πίσσαι
γενική	τῆς	πίσσης	τῶν	πισσῶν
δοτική	τῇ	πίσσῃ	ταῖς	πίσσαις
αιτιατική	τὴν	πίσσᾰν	τὰς	πίσσᾱς
κλητική ὦ!		πίσσᾰ		πίσσαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πίσσᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πίσσαιν
Το βραχύ γιώτα, από τη γνωστή γραφή του πληθυνικού, όπως «ρητινώδεις πίσσαι».
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

πίσσα, -ης [πῐσσᾰ] θηλυκό

• πίσσα

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : πίττα

Πηγές

• πίσσα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πίσσα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.