καβαλάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καβαλάρης	οι	καβαλάρηδες
γενική	του	καβαλάρη	των	καβαλάρηδων
αιτιατική	τον	καβαλάρη	τους	καβαλάρηδες
κλητική		καβαλάρη		καβαλάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καβαλάρης < μεσαιωνική ελληνική καβαλλάρης < ελληνιστική κοινή καβαλλάριος < λατινική caballarius

Ουσιαστικό

καβαλάρης αρσενικό

1. αυτός που κινείται καθισμένος στη ράχη ενός αλόγου, μουλαριού, γαϊδουριού
2. (μουσική) το μέρος του σώματος ενός έγχορδου οργάνου πάνω στο οποίο τεντώνονται οι χορδές
3. οριζόντια δοκός στην κορυψή του πλαισίου δίριχτης στέγης
4. κεραμίδι που καλύπτει αμφιπλευρικά την κορυφή της στέγης

Συνώνυμα

• ιππέας

Συγγενικές λέξεις

• καβαλάρισσα
• καβαλώ
• καβάλα
• καβάλημα
• καβαλαρία
• καβαλίκεμα

Μεταφράσεις

    καβαλάρης

αγγλικά : cavalryman (en), cavalier (en), knight (en), rider (en) (1), saddle (en) (2) γαλλικά : cavalier (fr)