κίκινος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κίκινος	η	κίκινη	το	κίκινο
γενική	του	κίκινου	της	κίκινης	του	κίκινου
αιτιατική	τον	κίκινο	την	κίκινη	το	κίκινο
κλητική		κίκινε		κίκινη		κίκινο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κίκινοι	οι	κίκινες	τα	κίκινα
γενική	των	κίκινων	των	κίκινων	των	κίκινων
αιτιατική	τους	κίκινους	τις	κίκινες	τα	κίκινα
κλητική		κίκινοι		κίκινες		κίκινα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κίκινος < (ελληνιστική κοινή) κίκινος

Επίθετο

κίκινος, -η, -ο

• που παρασκευάζεται από τον καρπό του δέντρου κίκι

  ⮡  κίκινο έλαιο

Συγγενικά

• κίκι
• κικινέλαιο

Μεταφράσεις

    κίκινος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	κίκινος	ἡ	κικίνη	τὸ	κίκινον
γενική	τοῦ	κικίνου	τῆς	κικίνης	τοῦ	κικίνου
δοτική	τῷ	κικίνῳ	τῇ	κικίνῃ	τῷ	κικίνῳ
αιτιατική	τὸν	κίκινον	τὴν	κικίνην	τὸ	κίκινον
κλητική ὦ!		κίκινε		κικίνη		κίκινον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	κίκινοι	αἱ	κίκιναι	τὰ	κίκινᾰ
γενική	τῶν	κικίνων	τῶν	κικίνων	τῶν	κικίνων
δοτική	τοῖς	κικίνοις	ταῖς	κικίναις	τοῖς	κικίνοις
αιτιατική	τοὺς	κικίνους	τὰς	κικίνᾱς	τὰ	κίκινᾰ
κλητική ὦ!		κίκινοι		κίκιναι		κίκινᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κικίνω	τὼ	κικίνᾱ	τὼ	κικίνω
γεν-δοτ	τοῖν	κικίνοιν	τοῖν	κικίναιν	τοῖν	κικίνοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κίκινος < κίκ(ι) + -ινος

Επίθετο

κίκινος, -η, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που παρασκευάζεται από τον καρπό του δέντρου κίκι

Πηγές

• κίκινος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.