ιστάμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ιστάμενος	η	ιστάμενη	το	ιστάμενο
γενική	του	ιστάμενου	της	ιστάμενης	του	ιστάμενου
αιτιατική	τον	ιστάμενο	την	ιστάμενη	το	ιστάμενο
κλητική		ιστάμενε		ιστάμενη		ιστάμενο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ιστάμενοι	οι	ιστάμενες	τα	ιστάμενα
γενική	των	ιστάμενων	των	ιστάμενων	των	ιστάμενων
αιτιατική	τους	ιστάμενους	τις	ιστάμενες	τα	ιστάμενα
κλητική		ιστάμενοι		ιστάμενες		ιστάμενα
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ιστάμενος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἱστάμενος, μετοχή ενεστώτα του μέσου ρήματος ἵσταμαι

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈsta.me.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐στά‐με‐νος

Μετοχή

ιστάμενος, ιστάμενη / ισταμένη, ιστάμενο (μετοχή παθητικού ενεστώτα)

• (κυριολεκτικά) που στέκεται, που βρίσκεται

Εκφράσεις

• υψηλά ιστάμενος

Συγγενικά

• διιστάμενος
• επιστάμενος
• προϊστάμενος
• υφιστάμενος

Μεταφράσεις

    ιστάμενος

Πηγές

• ιστάμενος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ιστάμενος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)