ιεράρχης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ιεράρχης	οι	ιεράρχες
γενική	του	ιεράρχη	των	ιεραρχών
αιτιατική	τον	ιεράρχη	τους	ιεράρχες
κλητική		ιεράρχη		ιεράρχες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιεράρχης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἱεράρχης < ἱερός, ἄρχω. Συγχρονικά αναλύεται σε (ιερός) ιερ- + -άρχης

Προφορά

ΔΦΑ : /i.eˈɾaɾ.çis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐ε‐ράρ‐χης

Ουσιαστικό

ιεράρχης αρσενικό

• (θρησκεία) ανώτατος κληρικός ή προϊστάμενος κληρικών μιας εκκλησιαστικής περιφέρειας

Συγγενικά

• ιεράρχηση
• ιεραρχία
• ιεραρχικός
• ιεραρχώ

→ και δείτε τις λέξεις ιερός και άρχω

Πολυλεκτικοί όροι

• Τρεις Ιεράρχες

Μεταφράσεις

    ιεράρχης

αγγλικά : hierarch (en) λατινικά : hierarcha (la)