ηλιόπληκτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ηλιόπληκτος	η	ηλιόπληκτη	το	ηλιόπληκτο
γενική	του	ηλιόπληκτου	της	ηλιόπληκτης	του	ηλιόπληκτου
αιτιατική	τον	ηλιόπληκτο	την	ηλιόπληκτη	το	ηλιόπληκτο
κλητική		ηλιόπληκτε		ηλιόπληκτη		ηλιόπληκτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ηλιόπληκτοι	οι	ηλιόπληκτες	τα	ηλιόπληκτα
γενική	των	ηλιόπληκτων	των	ηλιόπληκτων	των	ηλιόπληκτων
αιτιατική	τους	ηλιόπληκτους	τις	ηλιόπληκτες	τα	ηλιόπληκτα
κλητική		ηλιόπληκτοι		ηλιόπληκτες		ηλιόπληκτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ηλιόπληκτος < (καθαρεύουσα) ἡλιόπληκτος (μαρτυρείται από το 1878). Αναλύεται σε ηλιό- + -πληκτος κατά τα απόπληκτος, ημίπληκτος. Δείτε επίσης: ελληνιστική κοινή ἡλιοπλήξ (ηλιοκαμένος, γενική: ἡλιοπλῆγος)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.liˈo.pli.ktos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : η‐λι‐ό‐πλη‐κτος

Επίθετο

ηλιόπληκτος

• (λόγιο, ιατρική) που έχει εγκαύματα από τον ήλιο ή έχει πάθει ηλίαση

Συνώνυμα

• λιβακωμένος (ιδιωματικό)

Συγγενικά

• ηλιοπληξία

Δείτε επίσης

• ηλιοκαμένος

Μεταφράσεις

    ηλιόπληκτος

αγγλικά : sunburnt (en), sun-stricken (en) γαλλικά : hâlé (fr) πολωνικά : gorzały (pl)

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)