ζύγωθρο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ζύγωθρο	τα	ζύγωθρα
γενική	του	ζύγωθρου	των	ζύγωθρων
αιτιατική	το	ζύγωθρο	τα	ζύγωθρα
κλητική		ζύγωθρο		ζύγωθρα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζύγωθρο < ελληνιστική κοινή ζύγωθρον < αρχαία ελληνική ζυγόω < ζυγόν ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική culbuteur)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈzi.ɣo.θro/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζύ‐γω‐θρο

Ουσιαστικό

ζύγωθρο ουδέτερο

1. (λόγιο) ο σύρτης που συγκρατεί τα δύο φύλλα ενός παραθύρου ή μιας πόρτας

   → δείτε τις λέξεις αμπάρα και μάνταλο

2. (λόγιο, μηχανολογία) εξάρτημα μηχανών εσωτερικής καύσης μεταξύ των βαλβίδων και του εκκεντροφόρου

   ≈ συνώνυμα: κοκοράκι, πιανόλα

Μεταφράσεις

    ζύγωθρο

αγγλικά : rocker arm (en) γαλλικά : culbuteur (fr)