κοκοράκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κοκοράκι	τα	κοκοράκια
γενική		—		—
αιτιατική	το	κοκοράκι	τα	κοκοράκια
κλητική		κοκοράκι		κοκοράκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοκοράκι < κόκορ(ας) + υποκοριστικό επίθημα -άκι

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.koˈɾa.ci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐κο‐ρά‐κι

ένα μαύρο κοκοράκι

Ουσιαστικό

κοκοράκι ουδέτερο

1. υποκοριστικό του κόκορας

   ※  το κοκοράκι κι-κι-ρι-κι-κι / θα σε ξυπνάει κάθε πρωί (παλιό ελαφρό, επαναληπτικό, τραγούδι με τον Νίκο Γούναρη, το 1949/50 → δείτε τη λέξη παζάρι)

   1. χαϊδευτικά ο κόκορας
   2. μικρός κόκορας
   3. ≈ συνώνυμα: κοκορόπουλο, πετεινάρι
2. (μεταφορικά)
   1. (κομμωτική) μικρό υπερυψωμένο τσουλούφι στο μπροστινό μέρος του τριχωτού της κεφαλής, συνήθως σε αγοράκια

      ※  Δεν ήταν πάνω από είκοσι χρονώ, μάτια όλο κίνηση κι ένα άταχτο κοκοράκι να πέφτει στο μέτωπο. (Μάριος Χάκκας, Το σινεμά [διήγημα])

   2. σπάσιμο της φωνής, παραφωνία στην ψηλή περιοχή

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν διαχωρίζουν το υποκοριστικό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε κόκορας

    μικρός κόκορας

    τσουλούφι στα μαλλιά

    σπάσιμο της φωνής

Πηγές

• κοκοράκι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας