πετεινάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πετεινάρι	τα	πετεινάρια
γενική	του	πετειναριού	των	πετειναριών
αιτιατική	το	πετεινάρι	τα	πετεινάρια
κλητική		πετεινάρι		πετεινάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πετεινάρι < μεσαιωνική ελληνική πετεινάριον < αρχαία ελληνική πετεινός

Ουσιαστικό

πετεινάρι ουδέτερο

1. (πτηνό) υποκοριστικό του πετεινός
2. (μεταφορικά) ευέξαπτος νεαρός

Συγγενικά

• πετειναράκι
• → δείτε τη λέξη πετεινός

Μεταφράσεις

    πετεινάρι