ζαχαράτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ζαχαράτος	η	ζαχαράτη	το	ζαχαράτο
γενική	του	ζαχαράτου	της	ζαχαράτης	του	ζαχαράτου
αιτιατική	τον	ζαχαράτο	τη	ζαχαράτη	το	ζαχαράτο
κλητική		ζαχαράτε		ζαχαράτη		ζαχαράτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ζαχαράτοι	οι	ζαχαράτες	τα	ζαχαράτα
γενική	των	ζαχαράτων	των	ζαχαράτων	των	ζαχαράτων
αιτιατική	τους	ζαχαράτους	τις	ζαχαράτες	τα	ζαχαράτα
κλητική		ζαχαράτοι		ζαχαράτες		ζαχαράτα
Κατηγορία όπως «ξένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ζαχαράτος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ζαχαράτος < ζάχαρ(η) + -άτος

Προφορά

ΔΦΑ : /za.xaˈɾa.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζα‐χα‐ρά‐τος

Επίθετο

ζαχαράτος, -η, -ο

• άλλη μορφή του ζαχαρωτός

  → δείτε παράθεμα στο ουδέτερο ζαχαράτο

  άλλες μορφές: ζαχαρένιος

Παράγωγα

• ζαχαράτο (ουδέτερο)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ζάχαρη

Συγγενικά

• Ζαχαράτος (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    ζαχαράτος

→ δείτε τη λέξη ζαχαρένιος

Πηγές

• ζαχαράτος βλ. ζαχαρωτός - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ζαχαράτος < ζάχαρ(η) + -άτος

Προφορά

• ομόηχο: Ζαχαράτος

Επίθετο

ζαχαράτος

1. πασπαλισμένος με ζάχαρη
2. (μεταφορικά) γλυκός

   ≈ συνώνυμα: ζαχαρένιος, ζαχαρογλυκεράτος, ζαχαροζυμωμένος

Συγγενικά

• ζαχαρένιος (φτιαγμένος από ζάχαρη)

→ και δείτε τη λέξη ζάχαρη

Δείτε επίσης

• Ζαχαράτος (επώνυμο)

Πηγές

• ζαχαράτος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].