ενθύμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ενθύμηση	οι	ενθυμήσεις
γενική	της	ενθύμησης*	των	ενθυμήσεων
αιτιατική	την	ενθύμηση	τις	ενθυμήσεις
κλητική		ενθύμηση		ενθυμήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ενθυμήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενθύμηση < αρχαία ελληνική ἐνθύμησις

Προφορά

ΔΦΑ : /enˈθi.mi.si/

Ουσιαστικό

ενθύμηση θηλυκό

1. η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ενθυμούμαι / θυμάμαι
2. η ανάμνηση

   ※  Και με τα λόγια τα φλύαρα αυτά, κύλησε έπειτα, στην ενθύμηση τη μακρινή της Ελένης, όταν την είχε γνωρίσει. (Δημοσθένης Βουτυράς, Παπάς ειδωλολάτρης (1920) [διήγημα])

3. (φιλολογία, παλαιογραφία) η σημείωση στην ώα ή άλλο σημείο της σελίδας ενός χειρογράφου, προκειμένου να μνημονευτεί κάποιο αξιομνημόνευτο γεγονός

Συγγενικά

• ενθυμητικός
• → δείτε τις λέξεις ενθυμούμαι, θυμάμαι και θυμός

Μεταφράσεις

    ενθύμηση

αγγλικά : remembrance (en) γαλλικά : souvenir (fr)