διατομίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διατομίτης	οι	διατομίτες
γενική	του	διατομίτη	των	διατομιτών
αιτιατική	τον	διατομίτη	τους	διατομίτες
κλητική		διατομίτη		διατομίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διατομίτης < ελληνιστική κοινή Διατομῖται < αρχαία ελληνική διατομή < διατέμνω < διά + τέμνω

Ουσιαστικό

διατομίτης αρσενικό

• (γεωλογία) ιζηματογενές πέτρωμα που σχηματίζεται από τη συσσώρευση απολιθωμένων διατόμων· έχει πλήθος εφαρμογών ως πληρωτικό υλικό, υλικό διήθησης, μονωτικό, γυαλιστικό, φυσικό παρασιτοκτόνο κ.λπ.

Συγγενικά

• διάτομα
• → δείτε τις λέξεις άτομο και τέμνω
• → δείτε τη λέξη τριπολῖτις

Μεταφράσεις

    διατομίτης

αγγλικά : diatomite (en) ισπανικά : diatomita (es)