δανός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δανός	οι	δανοί
γενική	του	δανού	των	δανών
αιτιατική	τον	δανό	τους	δανούς
κλητική		δανέ		δανοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

δανός αρσενικό (θηλυκό δανή)

• (σε επιθετική λειτουργία) ο Δανός

Συγγενικά

• δανικός
• → και δείτε τη λέξη Δανία

Μεταφράσεις

    δανός

→ δείτε τη λέξη Δανός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	δανός	ἡ	δανή	τὸ	δανόν
γενική	τοῦ	δανοῦ	τῆς	δανῆς	τοῦ	δανοῦ
δοτική	τῷ	δανῷ	τῇ	δανῇ	τῷ	δανῷ
αιτιατική	τὸν	δανόν	τὴν	δανήν	τὸ	δανόν
κλητική ὦ!		δανέ		δανή		δανόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	δανοί	αἱ	δαναί	τὰ	δανᾰ́
γενική	τῶν	δανῶν	τῶν	δανῶν	τῶν	δανῶν
δοτική	τοῖς	δανοῖς	ταῖς	δαναῖς	τοῖς	δανοῖς
αιτιατική	τοὺς	δανούς	τὰς	δανᾱ́ς	τὰ	δανᾰ́
κλητική ὦ!		δανοί		δαναί		δανᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δανώ	τὼ	δανᾱ́	τὼ	δανώ
γεν-δοτ	τοῖν	δανοῖν	τοῖν	δαναῖν	τοῖν	δανοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δανός < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

δανός, -ή, -όν, υπερθετικός : δανότατος

• καμένος, ξερός, αποξηραμένος

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 322 (322-324)

  πῦρ τ᾽ εὖ νηῆσαι διά τε ξύλα δανὰ κεάσσαι, | δαιτρεῦσαί τε καὶ ὀπτῆσαι καὶ οἰνοχοῆσαι, | οἷά τε τοῖς ἀγαθοῖσι παραδρώωσι χέρηες.»

  ξέρω φωτιά να στήσω, ξύλα ξερά να σχίσω, | να κόψω και να ψήσω κρέας, να τους κεράσω το κρασί — | όλα όσα κάνουν οι κατώτεροι υπηρετώντας ανωτέρους.»

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• δαυνός

Πηγές

• δανός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δανός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.